Batalha – klasztor ku czci wygranej bitwy

Niedokończone Kaplice/fot. AG

Klasztor Batalha w Portugalii centralnej zbudowano, by upamiętnić bitwę pod Aljubarrota, w której 14 sierpnia 1385 roku wojska portugalskie króla Jana I Wielkiego (João I de Portugal) pokonały liczniejszą armię Jana I Kastylijskiego (João I de Castela) i tym samym wywalczyły niezależność od Hiszpanii.

Budowę kompleksu klasztornego oraz kościoła rozpoczęto rok po bitwie, zakończono jednak po 150 latach, w roku 1517 Efekt budowniczych jest na tyle imponujący, że Batalha znalazł się na Liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Budowę klasztoru Santa da Vitoria, czyli Matki Boskiej Zwycięskiej, król Jan I zlecił dominikanom a pierwszym architektem wybranym do tego zadania był Afons Domingues, Do roku 1402 zdołał on wybudować większą część bryły klasztoru i krużganków. To za jego sprawą zastosowano gotyk promienisty – polegający na redukcji ścian na rzecz jak najlepszego oświetlenia wnętrza świątyni. Następcą Dominguesa był Huguet, pracujący nad klasztorem do roku 1438. Zastosował on rozwinięty gotyk promienisty tzw. styl Flamboyant. Architekt Fernão de Évora był odpowiedzialny za Batalhę od 1438 do 1477. Jego zasługą jest Krużganek Alfonso V. Jego z kolei następcy Mateus Fernandes oraz Diogo Boitac, wprowadzili do budowy styl manueliński..
Najwięcej szkód budowli przyniosły: trzęsienie ziemi z roku 1755 oraz wojska napoleońskie marszałka Masseny – te ostatnie rozgrabuły i spaliły klasztor w latach 1810 i 1811. Dominikanie opuścili klasztor w 1834 roku.
Król Ferdynand II postanowił o odbudowie obiektu, dzięki czemu w 1907 roku ogłoszony został zabytkiem narodowym a w roku 1983 wpisany na światową listę dziedzictwa UNESCO.

Batalha od frontu/fot. AG

Klasztor ma długość 178 metrów i szerokość 137 metrów.
Sam kościół, trójnawowy o długości 80 metrów jest jednym z największych w Portugalii. Ma szerokość 22 metrów a wysokość ponad 32 metrów, przez co sprawia wrażenie wąskiego.

fot. AG

Przylega do niego – po prawej stronie od wejścia – Kaplica Fundatora (Capela do Fundador), którą Jan I ufundował jako miejsce pochówku dla siebie, królowej Filipy Lancaster. Możemy tutaj obejrzeć między innymi sarkofagi Alfonsa V, Jana II i księcia Henryka Żeglarza.

fot. AG

Do północnej nawy kościoła przylega natomiast Krużganek Królewski (Claustro Real), zwany również Krużgankiem Jana I. Bogato zdobiony z łukami wypełnionymi rzeźbami i wzorami w stylu manuelińskim.

Z kolei kapitularz po wschodniej stronie krużganka, ukończono w XV wieku. Zbudowany jest na planie kwadratu a sklepienie wsparte jest na szesnastu żebrach. W centralnym miejscu w roku 1924 umieszczono Grób Nieznanego Żołnierza upamiętniający portugalskich żołnierzy poległych w czasie pierwszej wojny światowej. Przy nim odbywają się zmiany warty.

Zmiana wartu przy Grobie Nieznanego Żołnierza/fot. AG

W Starym Refektarzu, o zachodniej stronie dziedzińca obecnie znajduje się małe muzeum wojskowe, mundury, uzbrojenie, odznaczenia, dokumenty z czasów I wojny światowej oraz wojen w koloniach w XX wieku.

Ciekawym z punktu widzenia architektonicznego jest Krużganek Alfonsa V (Claustro D. Alfonso V), jeden z pierwszych piętrowych krużganków wybudowanych w Portugalii. Zbudowano go za panowania Alfonsa V krużganek. Różni się mocno od wspomnianego wcześniej Krużganku Królewskiego. Jest dużo surowszy, niemal pozbawiony ozdób. Dookoła znajdowały się pomieszczenia gospodarcze (spiżarnia, warsztaty, magazyny) a obecnie – muzeum klasztorne.

fot. AG

Niewątpliwie najbardziej fotogenicznym fragmentem klasztoru są Niedokończone Kaplice (Capelas Imperfeitas) – zwane Panteonem Edwarda I. To wielka rotunda, która do czasów Edwarda I miała być miejscem pochówka władców Portugalii. Budowę jej rozpoczęto w 1434 roku na polecenie króla Edwarda I, a prace z niewyjaśnionych przyczyn przerwano w 1533. Rotunda pozbawiona więc jest górnej części ścian oraz dachu. Wykonana została w stylu manuelińskim
W XX wieku w rotundzie umieszczono sarkofagi Edwarda I i Eleonory Aragońskiej.

Niedokończone Kaplice/fot. AG

Batalha najczęściej zwiedzana jest przy okazji wycieczki lub pielgrzymki do Fatimy. Obie miejscowości dzieli jedynie 20 kilometrów. Do Lizbony jest stąd 130 km.

fot. AG
fot. AG
fot. AG
fot. AG
fot. AG

Templariusze i najsłynniejsze okno Portugalii