Uzdrowisko Dudince: legenda i uzdrawiająca moc wody

Historia uzdrowiska Dudince znajdującego się na Słowacji sięga czasów rzymskich, kiedy odkryto tam pierwsze naturalne źródła lecznicze. Już wtedy znane było działanie lecznicze wód, a tereny te były wykorzystywane do celów rehabilitacyjnych. Jednak sława uzdrowiska rozpoczęła się dopiero w XIX wieku, gdy okoliczne źródła zaczęły przyciągać uwagę medyków i kuracjuszy.

Woda w tamtejszych źródłach płynie już od kilku stuleci. Według legendy źródła mają niezwykłą moc uzdrawiania. Opowieść głosi, że rzymscy żołnierze rozbili obóz w ich bliskim sąsiedztwie. Nieszczęśliwy wypadek młodego syna dowódcy, który utonął w jednym ze stawów, stał się punktem zwrotnym. Tajemnicza istota, znana jako Wróżka Dudinka, pojawiła się przed ojcem i zaproponowała układ – przywrócenie życia chłopcu w zamian za uwolnienie jeńców i rozwój winorośli w okolicy. Chłopiec ożył i od tego momentu, według legendy, woda ma piękny niebieski kolor, ale przede wszystkim przywraca ludziom zdrowie.

W XVIII wieku miejscowi leczyli się tutaj według własnego uznania. Niektórzy kąpali się w wodzie, inni stosowali okłady i kompresy, lecząc różne dolegliwości. Każde źródło zostało nazwane zgodnie z jego właściwościami leczniczymi lub lokalnymi opowieściami. Źródła takie jak Hostečný, Očný, Tatársky prameň, Kúpeľná Kopa, Rímske kúpele i Śpiąca Królewna (po słowacku Šípková Ruženka) stały się znane i cenione przez społeczność, która przekazywała legendę z pokolenia na pokolenie. Dziś uzdrowisko Dudince wciąż przyciąga wielu ludzi, którzy szukają możliwości poprawienia swojego stanu zdrowia.

Krótka historia uzdrowiska

Pierwszy oficjalny basen z przebieralniami został otwarty w 1909 roku. Nazwano go Łaźnią Guttmana, na cześć opiekuna źródeł. W ciągu kolejnych lat, woda z tego źródła stała się ceniona i zaczęto ją butelkować. Drewniane skrzynie wyłożone słomą stały się środkiem transportu dla wody z źródła do różnych miejsc na Węgrzech i w Europie. Niektóre butelki trafiły również do Ameryki i Egiptu.

W latach 1922-1924 Július Untenberger z Šahy zbudował kilka basenów na terenie uzdrowiska. Niestety tylko jeden z nich się przyjął: mały basen o nazwie Kiss Büdös dla czterech osób. Zadaszono go, a kilka metrów dalej zbudowano większy odkryty basen. Wokół nich powstało 30 drewnianych kabin, które służyły jako przebieralnie dla odwiedzających. Później w pobliżu wybudowano gospodę. Oferowała ona napoje alkoholowe i bezalkoholowe, gorącą czekoladę, gry planszowe, gazety do czytania, a także posiłki. Wkrótce dobudowano tam też dom noclegowy z siedmioma pokojami.

W 1925 roku w pobliżu basenów dodano murowane łaźnie mineralne. Wchodziło się do nich po schodach, a pacjenci musieli kucnąć lub położyć się w wodzie. Głębokość wody wynosiła zaledwie 40 cm. Woda była nalewana ze źródła i mieszana z ciepłą wodą mineralną, która była podgrzewana w kotle opalanym drewnem o pojemności 3 tys. litrów. Niestety druga wojna światowa zniszczyła prawie wszystkie drewniane części uzdrowiska. Z wielkim trudem stopniowo starano się ją odbudować.

W latach pięćdziesiątych XX wieku powstały tam Czechosłowackie Łaźnie Państwowe. Zbudowano pierwszy dom leczniczy, w którym na parterze znajdowała się hydroterapia, a na poddaszu – około 30 łóżek dla gości uzdrowiska. Dawne spa służyło jedynie jako uzupełnienie leczenia i oferowało możliwość korzystania z basenu zewnętrznego i wewnętrznego. Jednocześnie pełniło też funkcję basenu plażowego dla mieszkańców. Stary zajazd został odnowiony i oferował catering dla gości spa i publiczności. Wieczorem w jadalni odbywały się imprezy kulturalne. Całe uzdrowisko starano się stopniowo modernizować.

Wielkie otwarcie hotelu

W 1966 roku zainaugurowano działalność hotelu uzdrowiskowego Hont (dziś Rubin) z udziałem dziennikarzy i przedstawicieli kraju. W 1978 roku powstał kolejny dom uzdrowiskowy – Smaragd. Analiza wody w 1956 roku wykazała, że ma ona właściwości lecznicze, dlatego w miejscowości liczącej zaledwie 500 mieszkańców w ciągu 40 lat wyrosło kilka uzdrowisk, hoteli i pensjonatów. Dziś uznawane za najbardziej nasłonecznione uzdrowisko stale przyciąga kuracjuszy.

W latach 90. XX wieku, po rozpadzie Czechosłowacji, uzdrowisko Dudince kontynuowało rozwój i modernizację swojej infrastruktury. Zostały zbudowane nowoczesne kompleksy termalne, baseny i ośrodki spa, aby zaspokoić rosnące zapotrzebowanie na leczenie i relaks. Uzdrowisko przyciąga obecnie tysiące turystów rocznie, zarówno ze Słowacji, jak i z zagranicy, szukających odprężenia w naturalnych źródłach termalnych Dudince.

Uzdrowisko Dudince – dziś

Uzdrowisko Dudince jest zakładem, który zapewnia opiekę zdrowotną w rozumieniu rozporządzenia Ministerstwa Zdrowia Republiki Słowackiej osobom powyżej 18. roku życia. Oferuje również zabiegi i pobyty relaksacyjne dla turystów. Znajduje się w południowo-środkowej Słowacji.

Wysoka mineralizacja i unikalne połączenie dwutlenku węgla i siarkowodoru sprawiają, że woda mineralna Dudince jest jedną z najrzadszych na świecie. Umożliwia jednoczesne leczenie różnych chorób, a także zapobieganie następującym chorobom: układu mięśniowo-szkieletowego, układu sercowo-naczyniowego, neurologicznym, jak i tym związanym z pracą. Leczenie w Dudince Spa Resort przede wszystkim koncentruje się wokół kąpieli mineralnych. Uzupełnia je prawie 70 innych tradycyjnych i nowoczesnych metod i procedur leczenia.