Od dziś nowa ustawa. Sprawdź, czy Cię dotyczy

pixabay

Od dziś przedsiębiorców sprzedających i świadczących usługi turystyczne obowiązują nowe zasady. Weszła w życie Ustawa o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. Przypomnijmy, jakie nakłada obowiązki i czym jest ułatwianie nabywania powiązanych usług turystycznych.

Liczne nowe obowiązki informacyjne, nowe definicje usług turystycznych i imprezy turystycznej, wprowadzenie pojęcia powiązanych usług turystycznych, a także zniesienie wymogów dotyczących procedury reklamacyjnej i zastąpienie ich obowiązkiem usuwania zgłaszanych przez klienta niezgodności z umową – to tylko niektóre zmiany wprowadzone przez nową ustawę.

Miesiące przygotowań

Branża turystyczna przez wiele miesięcy przygotowywała się do tej chwili, ustawa wdrażająca Dyrektywę 2302/2015 wymaga bowiem poważnych zmian w prowadzonym biznesie. Przede wszystkim zastosowania nowych ogólnych warunków uczestnictwa, określenia na nowo procedury reklamacyjnej, zaproponowania klientowi metody ADR (Alternative Dispute Resolution – formy alternatywnego rozwiązywania sporów), wyliczania składek do TFG według nowych, bardziej szczegółowych kryteriów, zastosowania się do wymagań wynikających z określenia na nowo definicji imprezy turystycznej i wprowadzenia pojęcia powiązanych usług turystycznych.

Szkolenia z ustawy organizowane przez MSiT i niektóre organizacje branżowe (OSAT, PIT) cieszyły się powodzeniem wśród touroperatorów i agentów, choć wiedza, którą przekazywali eksperci może postawić pod znakiem zapytania dotychczas stosowany model biznesowy. W większości przypadków ci, którzy do tej pory sprzedawali pakiety dynamiczne, zostaną objęci zakresem ustawy, pośrednicy turystyczni staną się organizatorami turystyki, a część agentów turystycznych – przedsiębiorcami ułatwiającymi nabywanie powiązanych usług turystycznych (PUN PUT) albo organizatorami turystyki.

Usługa turystyczna na nowo

Polska Izba Turystyki prezentowała podczas swoich szkoleń diagram, który może pomóc w zrozumieniu dość zawiłej definicji powiązanych usług turystycznych. Gdy przedsiębiorca odpowie pozytywnie na zawarte w nim pytania, oznaczać to będzie, że ułatwia nabywanie powiązanych usług turystycznych (PUT).

Przede wszystkim, należy sprawdzić, czy usługi, które sprzedajemy, spełniają definicję usługi turystycznej, na nowo określoną przez ustawę. Przypomnijmy: przez usługę turystyczną należy rozumieć:

„a) przewóz pasażerów,
b) zakwaterowanie w celach innych niż pobytowe, które nie jest nieodłącznym elementem przewozu pasażerów,
c) wynajem pojazdów samochodowych lub innych pojazdów silnikowych,
d) inną usługę świadczoną podróżnym, która nie stanowi integralnej części usług wskazanych w lit. a–c”

Te same wakacje, osobne umowy

Jeśli odpowiedzieliśmy twierdząco, musimy upewnić się, że usługi dotyczą tego samego wyjazdu, ponieważ jak wynika z ustawy, powiązane usługi turystyczne są nabywane „na potrzeby tej samej podróży lub wakacji”.

Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, to kolejnym krokiem jest określenie, czy usługi kupowane przez klienta są objęte odrębnymi umowami z dostawcami poszczególnych usług turystycznych. Jeśli odpowiedź brzmi „nie”, to mamy do czynienia nie z PUT, tylko z imprezą turystyczną.

Gdy umowy są odrębne, to w następnej kolejności określamy, czy usługi zostały nabyte w ramach jednej wizyty lub kontaktu z jednym punktem sprzedaży. Tutaj nastąpić mogą wątpliwości interpretacyjne, związane z sytuacją, w której klient korzysta z różnych kanałów sprzedaży. Jak wynika z definicji w ustawie, punkt sprzedaży to:

„ruchome lub stałe miejsce prowadzenia sprzedaży imprez turystycznych lub powiązanych usług turystycznych, jak również strony internetowe sprzedaży lub podobne punkty sprzedaży online, z uwzględnieniem przypadków, gdy internetowe strony sprzedaży lub punkty sprzedaży online przedstawiane są podróżnym jako jeden punkt obsługi, w tym usługa dostępna telefonicznie”.

24 godziny na powiązanie usług

Jeżeli mamy pewność, że klient korzystał z jednego punktu sprzedaży, to wtedy powinniśmy stwierdzić, czy usługi zostały wybrane i opłacone oddzielnie. Jeśli na wszystkie powyższe pytania odpowiedzieliśmy twierdząco, oznacza to, że staliśmy się przedsiębiorcą ułatwiającym nabywanie powiązanych usług turystycznych i powinniśmy spełnić ustawowe obowiązki wynikające z tego faktu.

Nawet jednak jeśli klient nie korzystał z jednego punktu sprzedaży i nie wybierał i nie opłacał usług oddzielnie, to i tak możemy podpaść pod definicję PUN PUT. Stanie się tak wtedy, gdy do sprzedaży doszło „w sposób ukierunkowany od innego przedsiębiorcy turystycznego w zakresie co najmniej jednej dodatkowej usługi turystycznej, jeżeli umowa z tym przedsiębiorcą turystycznym została zawarta najpóźniej 24 godziny po potwierdzeniu rezerwacji pierwszej usługi turystycznej”.

W tłumaczeniu dyrektywy fragment ten jest może nieco bardziej zrozumiały, dzięki zastosowaniu innego szyku zdania:

„w sposób ukierunkowany, nabycie co najmniej jednej dodatkowej usługi turystycznej od innego przedsiębiorcy, jeżeli umowa z takim innym przedsiębiorcą zostanie zawarta najpóźniej 24 godziny po potwierdzeniu rezerwacji pierwszej usługi turystycznej”.

Sprawdź, co zrobi klient

Wynika z tego, że należy zbierać informacje o tym, jakie decyzje zakupowe podejmują nasi klienci w ciągu 24 godzin od zawarcia umowy na pierwszą usługę. Jeżeli bowiem skierowaliśmy klienta do innego usługodawcy i zawarta została z nim kolejna umowa, to również stajemy się wtedy PUN PUT-em.

Istnieje jeden wyjątek od powyższych reguł i dotyczy sytuacji, w której klient łączy nocleg, transport albo wynajem samochodu z inną usługą lub usługami i wartość tych drugich „stanowi mniej niż 25% łącznej wartości połączonych usług turystycznych i nie są one reklamowane jako istotny element tego połączenia, ani nie stanowią istotnego elementu tego połączenia z innych przyczyn”.